Hoe bestaat het dat we zo gewend raakten aan zoom? Ik had het in oktober toen ik met de zoomcafés begon niet kunnen bedenken. Het begon als een spannend experiment. Op een herfstachtige avond. Yes, BEELD en even later GELUID. Hoera, de techniek werkt! De ene na de andere schrijfster kwam voorzichtig over de zoombrug. Hulptroepen werden her en der ingeschakeld. En nu, we zoemen als vanzelf! Wonderlijk mooi hoe we elkaar schrijvend ontmoeten. Ieder in haar eigen huis, aan haar eigen tafel. Er zijn vrouwen met een vrolijke Vlaamse tongval, er is een deelneemster die schrijft vanaf haar huis op de berg in Spanje en wekelijks zie ik via het zoomscherm de zon opkomen in Suriname. Voel jij schroom om te zoomen? Probeer het eens en raak er aan gewend! Gewoontes veranderen is het moeilijkste wat er is, ik weet het. Toch ben ik blij dat ik af en toe iets nieuws probeer. Op avontuur ga. Op schrijfavontuur! Ga je mee? In de agenda staan de nieuwe zoomcafés vermeld. Mail naar schrijfavonturen@gmail.com beantwoord ik met plezier!
